Επειδή στους καιρούς τους "πονηρούς"...
...η μουσική μπορεί να μετατρέπει τις αντιθέσεις σε συνθέσεις.

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Το "κουρδιστό" γεροντάκι της σιωπής και της απραξίας





Αναρωτήθηκε: 
"Αγωνιστές είναι αυτοί που προσβάλουν";;; "Τί έχω κάνει και με αποκαλούν προδότη";;
Και δήλωσε: "Λυπάμαι για όσα συνέβησαν. Είναι.. ντροπή" (!!!)

Αυτό το κουρδιστό γεροντάκι της σιωπής και της απραξίας.. το κουρδιστό γεροντάκι που η παρέα του (και όχι ο λαός!) το τοποθέτησε στην κατάλληλη θέση, την κατάλληλη εποχή, για να μπορέσουν ανενόχλητα και ανεμπόδιστα να εκτελέσουν το καταστροφικό τους σχέδιο εναντίον ενός περήφανου Έθνους!...

Αυτό το κουρδιστό γεροντάκι απαιτεί να σεβόμαστε το Θεσμό, που ανάξια αντιπροσωπεύει, κρυβόμενος πίσω απο την συμβολική του έννοια..

Αναρωτιέται τί έχει κάνει.. αλλά ο λαός τον κατηγορεί για αυτά που ΔΕΝ έχει κάνει, ως όφειλε, βάσει της αξιοπρέπειας, αλλά και του καθήκοντός του!..
Αυτό το κουρδιστό γεροντάκι, κατα κοινή και δυσάρεστη διαπίστωση πολλών πολιτικών, Συνταγματολόγων, Δικαστικών, κλπ., χρεώνεται ως υπαίτιος των πολλών και μεγάλων δεινών αυτού του τόπου, και μάλιστα έχοντας πλήρη συνείδηση!
Κάθησε και ρίζωσε σε μιά τιμημένη καρέκλα, αλλά δεν διαποτίστηκε απο την τιμή της.. Διαποτίστηκαν όμως τα εγκεφαλικά του κύτταρα απο το αντίτιμο των.."υπηρεσιών" του! Θόλωσαν και νεκρώθηκαν οι νευρομυώνες του απο 365,000€ που του είναι πλέον απαγορετικό κίνητρο να τα ανταλλάξει με το καθήκον και την αξιοπρέπειά του! Και για να ζεί παίζει με τις ζωές μας!..
Παρ' όλα αυτά αναρωτιέται και προβαίνει σε.. βαρυσήμαντες δηλώσεις.. αυτό το κουρδιστό γεροντάκι..

Ο Θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας, σεβαστός και τιμημένος πάντα απ' τον λαό, δεν είναι "ταμπού". Και - ακόμα περισσότερο - δεν είναι "ταμπού" ένας ανάξιος αντιπρόσωπός του και συνεργός -δια της σιωπής, της μη παραίτησης και της απραξίας του!

Τραγικό το να διασύρεται κάποιος στη δύση της ζωής του.. Αλλά είναι πιό τραγικό και ντροπή το να αξίζει -και με το παραπάνω- αυτόν τον διασυρμό του!

                                                                                                                       Ανδρέας Τσουκαλάς © 





Δεν υπάρχουν σχόλια: