Μια γνωστή ιστορία σε επανάληψη... Τώρα ξέρω!..

Γράφει ο Ανδρέας Τσουκαλάς ©

Το Πολιτικό Προσωπικό της χώρας συνεχίζει προδοτικά το καταστροφικό του έργο μέχρι σήμερα.. Η Ελλάδα σταθερά στην "εντατική" να αγκομαχά σε κάθε ανάσα που προσπαθεί να πάρει για να κρατηθεί.. Σαν άλλος Ιούδας και σαν άλλος Πέτρος την πρόδωσαν και την αρνήθηκαν οι δικοί της άνθρωποι, τα παιδιά της...τα αδέλφια της.. και την παρέδωσαν σε χέρια ξένων κατακτητών...

Γραμματείς και Φαρισσαίοι υποκριτές της διαφθοράς, της διαπλοκής, της ιδιοτέλειας και της παραπλάνησης, την έχουν καρφώσει στο σταυρό, κι απο κάτω οι Πραιτωριανοί παίζουν "τα ιμάτιά της στα ζάρια", ενώ απο το ακάνθινο στεφάνι στα μαλλιά της, κι απο την πληγή της λόγχης του Ρωμαίου στρατιώτη στο πλευρό της, ρέουν σταγόνες αιμάτινες στο χώμα...

Τώρα ξέρω...

Ξέρω ότι αυτές τις στιγμές προσεύχεται.. όχι για τον εαυτό της, αλλά για τους σταυρωτές της..

Ξέρω ότι σε λίγο θα την ακούσω να προφέρει με σβηστή φωνή και αγκομαχώντας το "τετέλεσται", ελευθερώνοντας την ψυχή της με την τελευταία της εκπνοή...

Ξέρω ότι τότε, στον Ουρανό και στη Γή, σε κάθε τόπο, θα γίνουν σημεία.. Με ευλάβεια ο Ουρανός θα σκοτεινιάσει απο θλίψη..  η Γή θα σειστεί και θα ανοίξει στα δυό, σκίζοντας τις κολώνες του Ναού των βέβηλων, που καταρρίπτεται σαν να ήταν απο χαρτί..   

Ξέρω ότι, λίγες στιγμές μετά, θα γίνει η αποκαθήλωση, και το κακοποιημένο και ταλαιπωρημένο Άγιο Σώμα της θα το τυλίξουν με ένα λινό κατάλευκο ύφασμα τα πιό αγαπημένα της πρόσωπα, που παρακολουθούσαν όλη τη βασανιστική διαδικασία με σπαραγμό και δέος, χωρίς να μπορούν να κάνουν τίποτα..

Ξέρω ότι ύστερα, το Σώμα αυτό το Άγιο θα τοποθετηθεί με απελπισία και απόγνωση στον σκοτεινό τάφο της σιωπής, και θα σφραγιστεί με την βαρειά πέτρινη πλάκα για να ολοκληρωθεί το δράμα..

Ξέρω ότι οι δυό επόμενες μέρες θα κυλήσουν, με την απόγνωση και την απελπισία να περισσεύουν και να μετατρέπονται σε αμηχανία, έντονη ανησυχία, απομόνωση και τάσεις φυγής - "για το φόβο των Ιουδαίων".. αλλά την τρίτη μέρα θα επιστρέψει στη γή των ζωντανών  το Φώς, το χαμόγελο, η χαρά, η πίστη και η καινούρια ελπίδα...

Η Ανάσταση και η ζωή.. ένας καινούριος δρόμος με κατεύθυνση στο φωτεινό μέλλον των επόμενων αιώνων!..

Την ιστορία τη διαβάσαμε.. τώρα ήρθε ο καιρός για εμάς να την γράψουμε..

Ανδρέας Τσουκαλάς ©