Κατ' αυτή την έννοια.... ναι, έχουμε ξυπνήσει!.. (12/2/2012)

Γράφει ο Ανδρέας Τσουκαλάς ©

Δεν είναι οι εικόνες που είδαμε με τα μάτια μας και που μόλις πριν λίγο αφήσαμε πίσω μας απόψε.. εικόνες που στάζουν θλίψη, να βλέπεις την Αθήνα παραδομένη στη φωτιά, στο χάος, στην επίδειξη βίας των ΜΑΤ (κουκουλοφόρων και ένστολων σε ένα.. φιλικό μεταξύ τους παιχνίδι, όπου ο ηττημένος είναι πάντα ο.. λαός!), στα οδοφράγματα, στα "ατάκτως ερριμμένα" σπασμένα μάρμαρα και γυαλιά.. στα σπασμένα κτήρια (τράπεζες, αλλά και μαγαζιά) και το προκλητικό πλιάτσικο, μπροστά στα μάτια μας, κάποιων "αναρχικών"...

Μέχρις εδώ, σχεδόν όλα ήδη γνώριμα και ξανα-ιδωμένα, έστω κι άν απόψε ξεπέρασαν κατά πολύ κάθε προηγούμενο..

Είναι που οι εικόνες αυτές, θα είναι απο εδώ κι εμπρός συχνές - έως και μόνιμες... θα αναπαράγονται, κάθε επόμενη φορά και πιό βίαιες, με τάσεις να γίνουν και αιματηρές.. και το πρώτο αίμα θα είναι η αρχή και το ακριβό τίμημα, για ακόμα μιά φορά σε τούτη την πατρίδα.. Άς είναι τουλάχιστον αίμα προδοτικό, που είναι κατά πολύ πιό φθηνό!.. γιατι το αίμα το Ελληνικό είναι πολύτιμο, ακριβό και ανεκτίμητο! Ας το θυμόμαστε αυτό οι Έλληνες!..

Και δυστυχώς, μετά κι απο την κατάληξη - προβλεπόμενη και αναμενόμενη βέβαια - αυτής της μεγάλης αποψινής νύχτας, είναι πλέον οδυνηρή - αλλά και λυτρωτική - διαπίστωση, τόσο βέβαιη, όσο και μιά μαθηματική εξίσωση:

Αυτή η Πατρίδα, μόνο με τα όπλα και με αίμα μπορεί πλέον να διεκδικήσει - αν και όταν το θελήσει - την ανακατάληψη και απελευθέρωσή της απο τους ξένους αλλόφυλους κατακτητές!.. κι αφού η ηγεσία του Ελληνικού Γενικού Επιτελείου (Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις) απολαμβάνει - προφανώς - μέχρι και σήμερα, χαλαρωμένη στη νιρβάνα της, την "περίοδο του μέλιτος" απο τους πρόσφατους... "γάμους" της με την πολιτική ηγεσία των προδοτών, τότε... κάθε σενάριο φαντασίας, είναι θέμα χρόνου, κάποια στιγμή, να ενδυθεί την σκληρή πραγματικότητα...

Ένα απρόπτο και απρόσμενο γεγονός, θα είναι αρκετό για να πυροδοτήσει τις εξελίξεις!..

Γιατί... δεν ζούμε όνειρο.. ζούμε την εκπλήρωση του ονείρου (εφιάλτη, για την ακρίβεια) που είδαμε κάποτε, που το περιγελάσαμε ως... ανόητο και το απωθήσαμε στη λήθη, απολαμβάνοντας την ψευδαίσθηση της αφθονίας και ευημερίας..

Κατ' αυτή την έννοια.... ναι, έχουμε ξυπνήσει!..