Δόξα τα ευρώ.. έχουμε Θεό!...

Γράφει ο Ανδρέας Τσουκαλάς ©

Οι τρομοκράτες τρομοκρατήθηκαν προς στιγμή... αλλά γρήγορα πέρασαν στην πιό σφοδρή αντεπίθεση των τελευταίων 40 χρόνων, με όλα τα μέσα, και τρομοκράτησαν - με απόλυτη επιτυχία αυτή τη φορά - τους ήδη τρομοκρατημένους! Και οι προσκυνημένοι των άνω στρωμάτων και οι γονατισμένοι των κάτω στρωμάτων συνθηκολόγησαν και τα βρήκαν με ένα βροντερό ...

..."Ναι σε όλα"!

Κατά τα άλλα, οι εκλογές διεξήχθηκαν με απόλυτη ομαλότητα: οι Έλληνες και οι λοιποί κάτοικοι της Ελλάδας (ναι, πρόκειται για δύο διαφορετικές κατηγορίες ψηφοφόρων) ψήφισαν ελεύθερα και.. σοφά, για το καλό του τόπου και των αδελφών κρατών-εθνών της Ευρώπης... και έσωσαν τους εαυτούς τους και τον κόσμο ολοκληρο, εισπράττοντας απο κάθε γωνιά της γής χειροκροτήματα ενθουσιασμού και... θαυμασμού! Η εκτυφλωτική λάμψη της γενναιότητας και των ατρόμητων και περήφανων Ελλήνων φώτισε τους ουρανούς της υδρογείου!

Λοιπόν.. για να σοβαρευτούμε...

Την συμπάθεια και κατανόησή μου σε όλους εκείνους τους φοβισμένους που δείλιασαν μπρος στους εκβιασμούς και τις απειλές των Ελληνο-γερμανών αξιωματούχων εχθρών της Ελλάδας, που έκαναν την επιλογή τους με κριτίριο να μην χάσουν τα κεκτημένα τους, τα προνόμια της διαπλοκής και της υποτέλειάς τους, τη δουλειά τους, να μην μειωθεί κι άλλο ο μισθός τους ή η σύνταξή τους... αλλά και σε εκείνους που φοβήθηκαν πως θα πάψουν να αυξάνουν τη δύναμη και τον πλούτο τους απο παράνομες διαπλοκές με το παρακράτος, που φοβήθηκαν πως θα υποχρεωθούν να λογοδοτήσουν για τα οικονομικά τους εγκλήματα κατά του δημοσίου και πως ίσως δεν θα μπορούσαν να λαμβάνουν τις ατέλειωτες επιδοτήσεις των Μ.Κ.Ο. τους, πως δεν θα μπορούν να μοιράζονται απ' τα καμμένα φιλέτα γής, ούτε να αυξήσουν τις πολυκατοικίες και τις βίλες τους, πως θα χάσουν - ίσως - τις "offshore" εταιρίες τους, τις καταθέσεις τους, κλπ κλπ...

Την συμπάθειά μου λοιπόν, μαζί με την ευχή να μην επέμβουν κάποιοι "αόρατοι νόμοι" και διαπιστώσουν με οδύνη οτι "αυτό που φοβόντουσαν έπαθαν"!...

Τελειώνοντας, να μην ξεχάσω το... τάμα που έκανα προς τιμήν του "Οσίου Γεροντίου" (πλάκα κάνω οφ κορς!), προστάτη των περήφανων γηρατειών μας, που καθοδήγησε και ενέπνευσε τα τιμημένα γερόντια μας προς την ...σωστή επιλογή - όπως έκαναν πάντα δηλαδή! Μια λαμπάδα ίση με το... μπόϊ του λοιπόν, καιθώς και μιά ακόμα λαμπάδα - τάμα στον άλλο τον... πονηρούλη και μονίμως θαυματουργό άγιο, τον "Όσιο Δημόσιο", που επίσης φρόντισε να... μαρτυρήσει στους υπαλλήλους του δημοσίου μας την... σωστή επιλογή, προστατεύοντάς τους, ώστε να αποφύγουν τον κίνδυνο και να σώσουν το... πεπρωμένο τους!.. Δεν ξέρω βέβαια αν ξέχασε να τους αποκαλύψει παράλληλα και την μεγάλη αλήθεια του άλλου, επίσης "αόρατου νόμου" :

"To πεπρωμένο σε βρίσκει ακριβώς εκεί: στο μονοπάτι που διάλεξες για να το αποφύγεις"

Προς το παρόν...... Δόξα τα ευρώ, έχουμε Θεό!

(.. κι ό,τι ζητούσα απ' το Θεό να μου δώσει επιτέλους ένα σημάδι οτι.... δεν υπάρχει!!!)